بازی های هدفمند کلاسی دوره ابتدایی

بازی های هدفمند کلاسی دوره ابتدایی

همکاران مجری طرح :

دبیرخانه و سرگروه های آموزشی پایه اول مستقر در ناحیه 2 ارومیه

اسماعیل اسماعیلی ، لیلا زین العابدین زاده ، فاطمه گمچی ، منیژه دلخواه ، زینب آذری                             

مقدمه :

بازی تفکر کودک است

بازی کردن کودکان به رشد اجتماعی و عاطفی آن ها کمک می‌کند . کودک با دنیای واقعی ، زیبایی و زشتی ‌‌های آن آشنا می‌شود و کم‌کم می‌آموزد که با همیاری و مشارکت کارهایش را پیش ببرد . کودک با بازی کردن ، می‌آموزد که مسئولیت‌ پذیر باشد و راه‌هایی برای بروز و بیان اعتقادات واحساسات خود می‌یابد .

دکتر رابرت وایت می‌گوید : «بازی کردن برای همه افراد کاری شادی آفرین است ولی برای کودکان ، علاوه بر شادی‌بخش بودن ، عملی جدی محسوب می‌شود . بنابراین بازی کردن کودکان را به هیچ عنوان نمی‌توان وقت تلف کردن دانست ، زیرا بخش مهمی از آینده کودک با بازی کردن شکل می‌گیرد و استعداد های نهفته و پنهان او ، فرصت شکوفایی می‌یابند . کودک با رعایت مقررات ، رقابت ، پیروزی و شکست ، مبارزه با ترس و خجالت ، مسئولیت‌پذیری و مشارکت آشنا می‌شود و بدین طریق ، موجب «برون‌گری» کودک و تقویت حواس و افزایش توانمندی‌های او می‌گردد . نکته مهم در بازی کردن ، توجه به روحیات کودکان است و بازی ها باید متناسب با این روحیات انتخاب شود . به‌طور مثال کودکی بیش فعال و پرانرژی است ؛ این کودک حداقل به یک یا دو بازی پرتحرک در روز احتیاج دارد ، در غیر این صورت ، انرژی کودک انباشته شده و موجب بروز مشکلات رفتاری در او می‌شود . بنابر این در انتخاب بازی باید به میزان سلامتی ، بهره‌هوشی ، جنسیت ، خلاقیت ، شرایط روحی و فرهنگ خانواده توجه کرد . والدین باید برای بازی‌های روزانه کودک خود برنامه‌ریزی داشته و به بازی آنان جهت دهند . مثلاً قرار دادن حداقل یک بازی آموزشی در روز برای کودک الزامی است . کودکی که از سه سالگی تحت تعالیم پدر و مادر خود به بازی کردن درست و هدفمند بپردازد در هفت سالگی از لحاظ ذهنی ، درسی ، برخورد اجتماعی و گروهی از سایر همکلاسی‌های خود بالاتر بوده و این بازی‌ها به او کمک خواهد کرد تا از نظر درس بخصوص در یادگیری زبان دوم و ریاضیات عملکرد مناسبی داشته باشد . با بازی کردن می‌توانیم چنان به کودک خود نزدیک شویم که او ما را مثل دوست خود بداند . والدینی که در کودکی فرزندشان ، زمان‌هایی را به بازی با آن ها اختصاص داده‌اند ، مشکلات کمتری در سنین نوجوانی با آن ها داشته‌اند ، زیرا در نهان کودک ، اعتماد به پدر و مادر شکل گرفته و در سن نوجوانی هم قادر به برقراری ارتباط با والدین خود هستند . از بازی‌های  مهم و اساسی کودکان ، بازی‌های تخیلی است که به رشد و خلاقیت کودک کمک بسیاری می‌کند ؛ این گونه کودکان خلاق در بزرگسالی می‌آموزند که در مواجه با مشکلات سوار بر ابر خیال شده و راه‌حل‌های فوق‌العاده‌ای بیابند . کودکانی که در کنار این بازی‌های خلاق ، بازی‌های آموزشی نیز دریافت کرده‌اند ، راه‌حل‌های واقعی‌تری می‌یابند ، در نتیجه خلاقیت و عملکرد صحیح ، از کودکی در عمق وجود آن ها جا می‌گیرد . کودکانی که خلاقیت قوی دارند ، اغلب کسانی هستند که قادر به سرودن شعر ، نواختن ساز یا نقاشی کشیدن هستند و این افراد در بزرگسالی نیز به یک موسیقیدان ، نقاش ، خطاط ، کارگردان یا نویسنده خوب تبدیل می‌شوند . یکی دیگر از بازی‌هایی که به شکل‌گیری شخصیت کودک کمک می‌کند ، بازی‌های تقلیدی است . کودک در این بازی‌ها می‌آموزد که نقش فرد دیگری را بازی کند (مثلاً نقش پدر و مادر ، معلم ، خاله و...) ایفای این نقش‌ها در مرحله اول ، دقت و نکته سنجی کودک را برای بهتر بازی کردن بالا می‌برد و در مرحله بعد به او یاد می‌دهد که خود را به جای دیگران گذاشته و شرایط آن ها را درک کند .

اهمیت بازی:
کودک بدون بازی و بازیچه مانند ماهی بدون آب است . جامعه شناسان بازی را....

برای مطالعه دنباله این مقاله مفید اینجا کلیلک کنیند.