تمرین اعشاری
راهنمای بازی
ابتدا، یکی از پنج سطح را برای بازی انتخاب کنید.
در صفحه بعد، یکی از دو حالت زیر را برای بازی انتخاب کرده و وارد بازی شوید:
یک کسر روی هدف نوشته شده‌است، عدد اعشاری مساوی با این کسر را از روی صفحه پیدا کرده و کلیک کنید تا حذف شود.
هدف بازی، تمرین یافتن کسرها و اعداد اعشاری مساوی است.
برای انجام این بازی بر روی تصویر زیر کلیک نمایید .
بازی چه طور یک فیل را از خواب بیدار می کنید ؟
بازی های بومی محلی استان گیلان
پیت بازی
پیت بازی یک بازی پسرانه است و وسایل آن از پیت و پیت چو تشکیل می شود.
«پیت چو pitĉau» چوبی است به ضخامت 1 تا 4 سانتیمتر و به طول 50 تا 70 سانتیمتر که کاملاً صاف و پوست کنده و خوش دست است. پیت «pit» چوبی است به قطر 1 تا 3 سانتیمتر به طول یک وجب، صاف و پوست کنده و خوش دست، دو سر پیت بایستی به طور اُریب نسبت به طول با راس قلم شده باشد.
جهت قلم ها بایستی در جهت متضاد هم باشند تا وقتی که روی زمین افتاده است با زدن ضربه «پیت چو» به آسانی به هوا بپرد. مکان بازی زمین صاف و بدون علف که معمولاً داخل حیاط یا محل بازی کودکان و نوجوانان محل می باشد. تعداد شرکت کنندگان حداقل دو نفر و حداکثر تا شش نفر هم می رسد و ترتیب شروع بازی نفر اولی الی آخر به شرح زیر است:
بازیکنان یک یک پیت را در دست چپ و پیت چو را در دست راست می گیرند. بازیکن پیت را اندکی به هوا پرتاب می کند و در هوا با پیت چو به آن ضربه می زند و تعداد ضربات زده شده را هممی شمارد. این عمل تا افتادن پیت به زمین ادامه می یابد. و این کار گلا گلا خوانده می شود. بازیکن وقتی پیت و پیت چو را در دست می گیرد می گوید گلا- گلاچن گلا؟ ناظرین به صحنه و تمسخر می گویند: هیچ- یک- دور بسه گلا. بازیکن ضربات را می زند و همراه دیگران می شمارد ده نفر اول کسی است که بیشترین ضربه را زده است پس از تعیین شدن نفر اول و دوم و سوم و الی آخر محل بازی تعیین می شود. دو خط موازی روی زمین کشیده می شود و این خط ها با داس یا تکه ای سنگ یا سفال و یا ذغال و گچ رسم می شوند. فاصله دو خط موازی از هم از 4 متر تا 8 متر است. یکی از خط ها نقطه شروع بازی و خط دیگر محوطه ادامه بازی است که بایستی نسبتاً باز باشد. نفر اول در نقطه شروع می ایستد و پیت را به آن سوی خط مقابلش پرت می کند. افتادن پیت به این سوی خط و یا مماس با خط به مقوله سوختن بازیکن است و نوبت به دیگری می رسد.
پس از پرتاب پیت و استقرارش روی زمین بازیکن پیت چو را نیز پرت می کند تا به پیت اصابت کند که در صورت عدم اصابت سوخته است. در صورت اصابت نیز پیت چو را بر می دارد. و با نوک آن به آرامی ضربه ای به یکی از دو سر پیت می زند تا از روی زمین به هوا بلند شود و در همین لحظه با پیت چو ضربه ای محکم به پیت معلق در هوا می زند و آن را به جلو می راند. ضربه زدن به پیت و پراندن آن از زمین و نیز ضربه به محله بعدی و جلو راندن آن جمعاً سه بار تکرار می شود. آخرین نقطه ای که پیت سقوط می کند به عنوان مبدأ حساب می شود و از آنجا به طول پیت چو شروع به اندازه گیری مسافت طی شده تا اولین نقطه شروع بازی و مشخصاً اولین خط از دو خط موازی می کند.
عدد حاصله نتیجه بازی بازیکن، اعلام می شود و همگان نیز شاهد و ناظر بازی و حافظ شماره های اعلام شده هستند. پس از نفر اول دیگران به ترتیب نوبت بازی را ادامه می دهند. میزان مسافت طی شده پیت بر اساس طول پیت چو در ابتدای بازی تعیین می شود و معمولاً مضربی از پنجاه است، مثلاً ئی پنجا- دو پنجا- سه پنجا، هر کس حد نصاب اعلام شده را در نوبت های خودش طی کند به عنوان برنده اول شناخته شده و کناری می ایستد و دیگران به بازی ادامه می دهند. آخرین نفر که توفیق رسیدن به عدد تعیین شده را نداشته بازنده نهایی محسوب می شود.
مجازات بازنده زو «zu» کشیدن است و در صورت کم آوردن نفس، کولی دادن است. نفر اول برنده در حضور همگان در محوطه بازی گلا گلا می زند یعنی ضربه زدن به پیت در هوا بوسیله پیت چو و شمارش ضربات زده شده تا لحظه سقوط پیت به زمین . فرض کنیم نفر اول سه ضربه زده است برنده پیت را به هوا پرت می کند و با پیت ضربه ای محکم به قسمت جلو آن می زند ضربه دوم و سوم را نیز در نقطه فرود ضربه اول و ضربه دوم به پیت می زند . از محل اولین ضربه تا نقطه ی فرود ضربه سوم مسافتی است که بازنده، باید این مسافت را یک نفس زو بکشد، هر جا که نفس بازنده کم آمد از آنجا به برنده کولی می دهد تا مسافت کامل پرش پیت در سه ضربه طی شود.
(مجله گیله وا، شماره 65، صفحه 51)
مورغانه جنگ
اشاره «مورغانه جنگ» در میان همه ی طبقات اجتماعی و گروههای سنی و جنسی، از گذشته های دور تا امروز در گیلان رایج بوده است و پُر طرفدارترین تفریح و سرگرمی در روزهای عید نوروز. از لوازم ضروری و مبرم پذیرایی در دید و بازدیدهای نوروزی، «رنگ بزه مورغانهrang beze murgâna(= تخم مرغ رنگ شده)» بوده است و می باشد. افراد کاملاً حرفهای در بازی «مورغانه جنگ»، از تخم های دست ساز استفاده می کنند که ساخت و ویژگی تخم موردنظر، از دید حریفان غیر حرفه ای مخفی می ماند. برای استحکام و ضخامت پوسته این تخم، سوراخی در یکی از دو سر آن ایجاد نموده و محتوی داخل آن را خارج می کنند و به جای آن، در داخل پوسته تهی شده، «وینجه vinga(=سقز)» می ریزند و تخم را روی پلوی در حال پختن «داخل دیگ» می گذارند. تا سقز با گرمای پلو به دیواره های داخلی پوسته بچسبد. پس از آن، به منفذ و سوراخ تخم مرغ (بست bast) می زنند و تخم را رنگ می کنند. به چنین تخم مرغی در بازی «مورغانه جنگ»، «رخته rexta» می گویند. بازیگران در تدارک تخم مرغ برای جنگ در صدد تهیه ی تخم «دو زردنی duzardani(= دو زرده)» بر می آیند که استحکام و ضخامت پوسته ی تخم دو زردینه، بیشتر از تخم های معمولی است. تخم مرغ دو زردینه، به وسیله ی برجستگی کوچکی در بین دو زردینه آن ایجاد می شود قابل تشخیص و شناسایی است. بازیگر مورغانه جنگ، حریف خود را با گفتن اصطلاح « بیج بیجbij-bij»، به بازی دعوت می کند. مانند دست زدن در جلوی حریف برای به مبارزه طلبیدن او در کشتی گیله مردی، حریف انتخابی نیز در صورت تمایل، با تکرار همان اصطلاح اعلام آمادگی می کند. آنگاه پیش از هر چیز در اجراء بازی، مشخص می کنند که به گونه معمول بازی را آغاز می کنند یا «بی گاز= bigâz» یعنی طرفین بازی مجاز به آزمایش کارآیی و مقاومت پوسته تخم مرغ همدیگر باشند یا نه. محک و روش تشخیص مقاومت تخم مرغ حریف به وسیله ی زدن آرام دو سر آن تخم به دندان های پیشین عملی می گردد. به سر تیز تخم در گیلکی، « سره sarsa» و « سره sarra» گفته می شود و به ته آن «تا ta» یا «کونه kuna» . بازیگران در انجام بازی، با توجه به جنس دو سر تخم مرغ خود یا برعکس جنس تخم مرغ حریف، شرایط و دور بازی را تعیین می کنند (سره به سره sarra- ba- sarra) سر تخم به سر تخم) یا «سره به کونه sarra ba kuna(= سر تخم به ته تخم)، یا هر دو سر به هم و یا یک سر به دو سر. یکی از بازیگران در انجام بازی، با توافق هم یا به ناچار و یا برای ارفاق می نشیند (= نیشینه niŝhine). یعنی تخم مرغ را در مُشت می گیرد و برای انجام بازی (ضربه زدن حریف) قدری از سر یا ته تخم مرغ بسته به شرایط بازی از میان شکل حلقوی انگشتان شصت و سبابه خود نمایان می کند. حریف مقابل، می کوشد در شرایط و موقعیت ضربه زدن قرار گیرد زیرا کارآیی و بازده ی تخم مرغ در شرایط ضربه زدن بیش تر است. نتیجه ی بازی در ترک برداشتن پوسته ی یکی از تخم مرغ ها با توجه به شرایط و دور بازی (یک سر یا دو سر بودن) مشخص می شود. آن تخمی که در جریان بازی ترک برداشت، باخته است و در صورت به بازی گرفتن دو سر تخم در بازی، تخمی که هر دو سر یا یک سر از آن سالم مانده برنده ی بازی ست معمولاً تخم ترک برداشته و به اعتباری شکست خورده، به حریف مقابل می رسد.
مردم معتقدند: «مرغی که با تخم آن بازی شود، از تخم کردن می افتد.» در اعتقاد و باور عامه، تخم شکسته شده در جنگ، حرام است و بدین جهت هیچ گاه، آن را به نو عروس یا زنی که احتمال بارداری او می رود، نمی خورانند. در باور و اعتقادی که از مردم گیلان آمده است: شخصی نزد پیامبر رفت و پیامبر در جریان گفتگو به او گفت: «تخم حرام»! مرد ناراحت و مغموم به خانه و نزد مادرش برگشت و به مادر پرخاش نمود که پیامبر چنین فرمود و تو مرا سر شکسته کردی؟ مادر، ناراحت گردید و نزد پیامبر رفت و به پیامبر گفت: چرا به پسرش چنین گفته، با وجودی که خطایی از او سر نزده است؟ پیامبر به دلداری زن پرداخت و به او گفت: منظورش از «تخم حرام» حرامزادگی نبوده و منظور، تخمی بوده که پس از «مورغانه جنگ» مصرف شده است!
(مجله گیله وا، شماره 9 و 8، صفحه 11 و 10)
(بازی سال) صنعت گیم ایران معرفی می شود.
«بازی سال» صنعت گیم ایران از میان بهترین بازیهای بخش‌های مختلف جشنواره سوم بازیهای رایانه‌ای تهران انتخاب و معرفی می‌شود.
به گزارش معاونت ارتباطات بنیاد ملی بازیهای رایانه‌ای، «بازی سال» از میان نامزدهای برتر بخش های مختلف سومین جشنواره بازی های رایانه ای از میان بهترین بازی بزرگ مستقل؛ بهترین بازی بزرگ غیر مستقل، بهترین بازی کژوال مستقل، بهترین بازی کژوال غیر مستقل و بهترین بازی آنلاین انتخاب می شود.
بر اساس اعلام دبیرخانه جشنواره سوم بازی های رایانه ای تهران، 27 بازی در فهرست نامزدهای برتر بخش های مختلف این رویداد فرهنگی که بر اساس آئین نامه جشنواره تمامی بازی ها در بخش های مختلف به تفکیک مستقل و غیر مستقل داوری شده ، قرار دارد.
بازی های خیابان های خونی ، عشق و نفرت، قهرمان ما، بیداری ، شکارچی سیاره، فریاد آزادی ، آقای هت، جاده های نبرد، تراتئون، مبارزه در خلیج عدن ، صدای فراموش شده، زمین 2124 ، تله ران، راه عنکبوتی ، فانوس ، مفت خورها، مچتریا، ماجرای آوا، تپ تپ گلکسی، کلاه قرمزی، تخم مرغ اوه، گیلمو، ماشین نابودگر ، مزرعه شادی، آسمان دژ3، شهرنشینان و گرز در فهرست نامزدهای برتر بخش های مختلف جشنواره بازیهای رایانه جای دارد.
برگزیدگان سومین جشنواره بازی های رایانه ای تهران 30 شهریورماه در تالار وحدت معرفی می شوند.
نقش همبازی ها در رشد شخصیت کودک
در عین حال که وجود رابطه ای صمیمی و همبازی شدن با بزرگسالی مهربان برای ایجاد احساس اعتماد و ارزش، رفع نیازمندی ها، پاسخ به پرسش ها و حل مشکلات کودک الزامی است، کنش متقابل با کودکان دیگر نیز در این فرایند نقشی عمده بازی می کند. همسالان و همبازی ها در شکل گیری شخصیت، رفتار اجتماعی، نظام ارزشی و نحوه نگرش های یکدیگر دخالت دارند.
کودکان به وسیله سرمشق دهی و سرمشق گیری در مورد اعمالی که تقلید کردنی است و با ارزشیابی فعالیت های یکدیگر و بازخوردی که به یکدیگر می دهند، در همدیگر تاثیر می گذارند.
مراحل رشد و تکامل کودکان در انتخاب همبازی
(6 تا 8 ماهه)
کودکان 6 تا 8 ماهه بیشتر با محیط بازی شان سرو کار دارند تا اسباب بازی یا همبازی خود. در این دوره معمولاً، به کودکان دیگر توجه نمی شود. هنگامی که تماس با کودک دیگر به وجود می آید، اگر این تماس دوستانه باشد، چیزی بیش از لبخند زدن، یا احتمالاً گرفتن کودک دیگر دیده نمی شود. و وقتی برخورد پرخاشجویانه ای به وجود آید، بیشتر به صورت کلی ظاهر می شود که ممکن است به شکل تلاش در گرفتن اسباب بازی از دیگری بروز کند.
(9 تا 13 ماهه )
کودکان، از 9 تا 13 ماهگی، بیشتر به اسباب بازی توجه دارند تا همبازی.
از آن جا که کودکان در این دوره به اسباب بازی خیلی اهمیت می دهند، به دعوا بر سر آنها با کودکان دیگر گرایش دارند. بر خلاف مشاجرات قبلی، دعوا شخصی تر می شود، هر چند باز هم اسباب بازی بیش از همبازی مرکز توجه است؛ یعنی هنوز خصومت واقعی به میان نیامده است.
معمولاً کودکان کوچک تر تمایل دارند به تنهایی بازی کنند و هنگامی که با اسباب بازی های خود مشغول هستند، نظارت شخصی بزرگسالان که آنان را دوست دارد، برایشان لذت آور است.
(14 و 18 ماهه)
کودکان بین سنین 14و 18 ماهگی طرز تلقی خود را نسبت به همبازی های شان تغییر می دهند و چون نیازهای مربوط به اسباب بازی تا حدود زیادی ارضا می شوند، مشاجرات با دیگران نیز کاهش می یابد.
(19 تا 25 ماهه)
برای کودکان 19 تا 25 ماهه اسباب بازی و همبازی ها اهمیت بیشتری می یابد و ارتباط اجتماعی بیشتر می شود. کودکان، برای انطباق با وضع همبازی شان، رفتار خویش را تغییر می دهند.
(دو تا سه ساله)
کودکان دو تا سه ساله، معمولاً دوست دارند در نزدیکی یکدیگر بازی کنند و هر کدام با اسباب بازی ها و کارهای خودشان مشغول باشند. در حقیقت، تمایل دارند که به تنهایی و در میان جمع کودکان بازی کنند. در این مرحله (دو تا سه سالگی) تمایلی به سهیم کردن دیگران در اسباب بازی هایشان ندارند؛ چون هنوز مفاهیم قرض دادن و حس مالکیت در آنان به خوبی شکل نگرفته است و از سوی دیگر می ترسند که دیگران اسباب بازی هایشان را بشکنند و یا خراب کنند.
(چهار ساله)
کودک چهار ساله دلش می خواهد با دیگران معاشرت کند، ولی هنوز آماده نیست مشکلاتی را که میان او و همبازی اش به وجود می آید حل کند و حتماً باید بزرگ تران در این کار دخالت کنند. کودکان چهار ساله بیشتر تمایل دارند با چهار سالگان بازی کنند.
آنان به گفت وگوهای دور و درازی می پردازند و نقشه های طویلی می کشند و اغلب میانشان نزاع در می گیرد و آخر کار خود را حق به جانب می پندارند.
(پنج و شش ساله)
کودک، از پنج و شش سالگی به بعد، می تواند همبازی مناسبی برای خود پیدا کند. در ابتدای این مرحله، کودک معمولاً ستیزه جو و به هنگام بازی خود خواه است. اما نباید اجازه داد این صفات جزو خلق وخوی همیشگی آنان بشود. لازم است کم کم راه و روش سلوک و سازش با بچه های دیگر را یاد بگیرند. آنان وقتی با همدیگر بازی می کنند، با هم حرف می زنند و اغلب به کمک هم در بازی ادامه می دهند. آنان، با کارهای مشترکی که انجام می دهند، تجاربی را از یکدیگر می آموزند و فواید همکاری و کارهای مشترک را درک می کنند.
منبع:
راهنمای انتخاب اسباب بازی
تألیف: محمدرضا مطهری